چرت و پرت..

داشتم نوشته ها و مثلا اشعار سالیان قبلی ام را مرور می کردم..

یاد شهید مرتضی آوینی افتادم که در قسمتی از نوشته اش نوشته بودند:" تمام نوشته‌های خویش را -  اعم از تراوشات فلسفی، داستان‌های کوتاه، اشعار و... -  در چند گونی ریختم و سوزاندم و تصمیم گرفتم که دیگر چیزی که "حدیث نفس" باشد ننویسم و دیگر از "خودم" سخنی به میان نیاورم... سعی کردم که "خودم" را از میان بردارم تا هرچه هست خدا باشد"

و در جایی نوشته اند" اما اگر انسان خود را در خدا فانی کند، آن‌گاه این خداست که در آثار او جلوه‌گر می‌شود حقیر این چنین ادعایی ندارم ولی سعیم بر این بوده است."

من نیز باید اقتدا کنم و بسوزانم تمام چرت و پرت هایی را که گفته ام..

راستش گاهی که می خوانمشان جز خنده حاصلی برایم ندارند..

به امید خدا..